Geschiedenis van Curacao

Zo.......weer even geleden....tijd gaat nu razend snel.....we “ moeten” nog zoveel zien en doen.....

Maar we zien en doen ook heel veel in de vrije tijd en na of voor Oeli zijn werktijden. Er wordt gesnorkeld bij de TUGboot, blijft in onze ogen het mooiste om heel veel verschillende vissen en koraal te zien! Zonsondergangen zijn ook zeer geliefd, en dan op Mambo beach bij Hemingway , en laatst waren we bij het Nassau fort , prachtig! Je hebt hier een 360 graden uitzicht over Curacao. Zo mooi en het heeft al een eeuwen oude geschiedenis dit fort, vroeger was het eerst van de Engelsen en heette het anders, maar toen kregen de Nederlanders het en werd het Fort Nassau. Er zit nu een duur restaurant in maar je kunt gewoon naar boven lopen en van een prachtige zonsondergang genieten.

Ja en dan ga je zeilen met een tweemaster van zo’n 20 meter.....samen met nog een stel en de schipper Gijs met vriendin Janneke......top! We werden in de Vissershaven aan het Spaanse water met een rubberbootje opgehaald en naar de Aluma gevaren die voor anker lag in het Spaanse water....wat een schip! De naam zegt het al : van aluminium . Gijs heeft dit schip een paar jaar terug samen met zijn ouders vanuit Nederland hierheen gevaren en is hier gebleven en heeft nu dus een Sailingtour bedrijfje.....altijd mooi weer en altijd wind!!! We startten in  het Spaanse water op de motor en daar voeren we langs de meest mooie huizen die je je maar kan voorstellen.....net paleisjes met een grote boot in de haven....WoW ! 

Via het Spaanse water de zee op en naar de Fuikbaai.......zo verschrikkelijk mooi daar....schildpadden die mee zwemmen en hier hebben we voor het eerst in ons leven vliegende vissen gezien.....zo gaaf! Lekker aan het bier en we kregen heerlijke hapjes, zo gezellig! En na de Fuikbaai kwam de fok erbij en zo zeilden we de zonsondergang tegemoet ....Oeli aan het roer....genieten! Mooie zonsondergang en met de motor weer het Spaanse water op, prachtige tocht!

Voordat Oeli nachtdienst in moet doen we relaxte dingen.....souvenirs gekocht voor de meiden en daarna naar Kokomobeach, een van onze favoriete strandjes, zo relaxt en kleinschalig....en heerlijke Pinacolada! Mooi snorkelen daar en heerlijk onder de bomen zitten, top plekje!

En dan gaat Curtis weer eens met je op stap. Deze local collega is zo’n aardige jongen en zo trots op zijn eiland en dat wil hij ons zo graag meegeven.....we gaan met hem naar Landhuis Knip. Hebben we al eens bekeken met Janny en Age, maar zonder uitleg. Toen we bij Landhuis Knip kwamen kwam Curtis daar en had zijn dochter Kisja mee, meisje van 5 jaar, mooie meid en zo lief en vrolijk! 

We werden rondgeleid door een struise Antilliaanse dame met heel veel enthousiastme en kennis vertelde zij over de slaven , hoe die daar woonden en werkten. En natuurlijk de grote opstand van de slaven welke begon olv Tula op Landhuis Knip...... wat is daar veel gebeurt, wat een ellende en wrede slavenhandelaren! Het Landhuis had heel veel maïs, zoete aardappelen, koeien en geiten. Het land was vruchtbaar......nu is het overwoekerd door cactussen en andere struiken die alleen maar op droge grond kunnen groeien.....ook hier heeft de klimaat verandering zeer grote invloed!

Na Landhuis Knip moesten we achter Curtis aan rijden en bracht hij ons op de meest mooie plekjes van zijn geboorte omgeving , hij woont in Soto en het achterland daarvan is zo mooi!! Hier waren we nog helemaal niet geweest en dus extra bijzonder. Er zou aan het binnenmeer daar een hotel gebouwd worden, de palen staan in de grond en dat is het dan ook, er kwam wat tussen en dus ging de bouw niet verder.....bizar gezicht .....allemaal heipalen in de grond en dat is het.....

Prachtig binnenmeer , met mangrove bossen ,bijzondere vissersbootjes, mooie uitzichtplekken, kortom : zo mooi en zo bijzonder, dit achterland. Hier waren we zelf nooit gekomen, zo wie zo komen hier weinig toeristen, je moet het wel weten anders weet je niet eens dat dit er is. Zo kwamen we uiteindelijk bij een strand......de auto op het strand geparkeerd....zo mooi, zo stil, zo rustig! Er staat hier een hotel in verval, is failliet verklaard enkele jaren terug....was daarna geen bewaking meer en is dus door de inwoners van Curacao volledig gestript.........wat ze konden gebruiken of voor veel geld konden verkopen werd eruit gesloopt! Curtis heeft hier nog gewekt om zijn studie te kunnen betalen....er is alleen nog het casco over en dus kon hij wel laten zien hoe luxe het geweest is..... na dit hotel zijn we weer terug naar Soto gereden en daar namen we afscheid van elkaar, wat een geweldige middag !!

Het werk gaat zijn gangetje , wel willen ze Oeli niet missen .......het gaat dus beter en ze zien er vreselijk tegenaan dat de volgende groep alweer paraat staat.......zijn net wat aan elkaar gewend, gaan ze weer weg.....ik snap hen ook wel, je moet elke 3 maanden weer aan een nieuwe groep mensen wennen! Ze nemen nu eindelijk ook eens wat aan van Oeli en hebben door dat hij heel wat kennis in huis heeft en dat dat toch wel heel fijn is om daarvan te leren....hopelijk pakt de volgende groep dit goed op!

Oeli doet nu zijn laatste nachtdienst en dan gaan we  donderdag t/m zaterdag naar Bonaire , zo’n zin in! 

Jullie horen dan snel van ons hoe dat avontuur was, liefs van ons, Ayo!